MİMARLIKTA YAPARAK ÖĞRENME VE BİR ARAŞTIRMA ORTAMI OLARAK ÖĞRENCİLERİN ÜRETTİĞİ GEÇİCİ STRÜKTÜRLER

Özet

Tüm tasarım disiplinlerinde olduğu gibi, mimari tasarım eğitimi yaklaşımları da birçok düşünce ve tasarım kavramını bütünleştirir. Mimarlık eğitiminde, öğrenme etkinliği eylem olarak yaparak öğrenme üzerine kuruludur. Mimari tasarım stüdyoları; öğrencilerin yeni teorileri, fikirleri, materyalleri ve yapıları deneyimledikleri bir ortamdır. Birlikte öğrenme, birlikte çalışma ve birbirlerinin tasarım süreçlerini takip etme olanakları vardır. Günümüzde, sayısal tasarım ve üretim yöntemleri öğretme ve öğrenmenin etkili birer araç ve ortamı haline gelmesiyle, öğrenciler tasarımlarında çok sayıdaki alternatif içinde eniyilenmiş olanı kolaylıkla seçebilmekte ve yine sayısal araçlar yardımıyla ürettikleri prototipler ile tasarımı temsil edebilmektedirler. Mimarinin doğasında olan deneysel yaklaşım bugün sayısal teknolojilerle desteklenerek mimari tasarım ve üretim süreçlerini etkilemeye ve dönüştürmeye başlamıştır. Bu evrim ile bir mimari tasarımın temel unsurları olan malzeme, form ve strüktür kavramları yeniden yorumlanabilmektedir. Mimaride deneysel alanlar arasında yer alan geçici strüktürler, ölçeklerinden ötürü bu yenilikleri yansıtan en başarılı örneklerdir. Geçici strüktürler/pavyonlar, salt fiziksel birer mimari pratik inşa etmelerinin ötesinde, alternatifin inşasını mümkün kılmaktadırlar. Dahası, kalıcı olmayan bir deneyim durumunu; yeni bir malzeme denemesi, farklı bir kurgu, denenmemiş bir form ve strüktürü kullanıcıya aktarmaya çalışmaktadırlar. Tasarım süreci zaten deneyselliği de kapsayan, yeni düşünme ve üretme biçimlerinin ortaya konduğu, farklı bakış açılarından konunun ele alındığı bir süreçtir. Pavyonlar, işte bu deneyselliği yaşamanın ve yansıtmanın yanında ölçekler arası bir köprü görevi üstlenen tasarımlardır. Yeni bir mimari formun büyük çapta uygulanabilirliğine yaklaşmak adına tasarlanan ideal prototiplerdir. Dolayısıyla mimarlık eğitiminde “yaparak öğrenme” yönteminin en iyi şekilde uygulanabildiği ve sonuç alındığı tasarlama alanlarından birisi, öğrenciler tarafından üretilen bu geçici strüktürlerdir. Bu bağlamda çalışmanın örneklem bölümünde; mimarlık eğitiminde öğrencilerin kuram ve uygulama arasında bir bağ kurmalarına yardımcı olmak üzere uygulanan öğretim yöntemlerinden biri olan “yaparak öğrenme” yöntemiyle öğrenciler tarafından son yıllarda üretilen 7 uygulama örneğine yer verilmiştir. Çalışmanın sonucunda sayısal teknolojilerle bütünleştirilen yaparak öğrenme yaklaşımlarının -pavyonlar özelinde- mimarlık eğitiminde nasıl bir araştırma ve öğrenme alanı olabileceği sorgulanmıştır.