SÜRDÜRÜLEBİLİR BİR ÇEVRE İÇİN YAVAŞ KENT YAKLAŞIMI: HALFETİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Özet

Yavaş şehir (Cittaslow) hareketi; 20.yy’ın son çeyreğinde modern ve hızlı yaşam biçiminin yerel yemek kültürlerini tehdit etmeye başlaması ile İtalya’da başlatılan yavaş yemek (slow food) hareketinin kente yansıması olarak doğmuş ve gelişmiştir. Cittaslow temel olarak, küreselleşmenin bir sonucu olarak “yer” in kimliğinin ve taşıdığı potansiyellerin göz ardı edildiği, çevresel ve kültürel değerlerden kopuk, hızlı tüketime dayalı ve dolayısıyla tek tipleşen yaşam çevrelerinin, bütüncül bir sürdürülebilirlik düşüncesiyle gelişimini sağlamayı amaçlamaktadır. Kısa sürede kabul görüp yaygınlaşan hareket, günümüzde 30 ülkede 241 yerleşmeyi kapsamakta ve bu sayı artarak devam etmektedir. Nüfusu 50.000’in altındaki kentlerin aday olabileceği organizasyon kapsamında kentler, bu yerel kalkınma modeli çerçevesinde; çevre, altyapı, kentsel dokunun kalitesi, yerel kültürün teşviki, turizm, misafirperverlik ve farkındalık gibi konuları kapsayan çok sayıda kritere göre değerlendirilmektedir. Söz konusu yaklaşımda süreç, yerel kalkınmanın sürdürülebilirliği bağlamında ve marka kent yaratma hedefiyle ilerlemektedir. Türkiye’de de 15 yerleşim bölgesi Cittaslow unvanını elde etmiştir. Bu çalışma kapsamında; yavaş şehir hareketinin ortaya çıkışı ve gelişimi Dünya’dan ve Türkiye’den seçilmiş yavaş şehir örnekleri ile açıklanarak değerlendirilmiştir. Örneklem çalışması olarak seçilen ve 2013 yılında yavaş şehir ilan edilen Halfeti’nin adaylığı sürecinde ve sonrasında yaşanan çevresel, ekonomik, sosyal, kültürel ve yönetimsel gelişmeler ile sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmesi yapılmış ve Cittaslow unvanının kente olan katkıları irdelenmiştir.